ΥΜΝΟΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ: Χριστός γεννᾶται...,Μεγάλυνον ψυχή μου...,Μυστήριον ξένον...

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΧΟΡΩΔΙΑ (Ο.Ε.ΒΥ.Χ.) Διδασκαλία - διεύθυνση: ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΚΡΗΣ.

Χριστός γεννᾶται...,Μεγάλυνον ψυχή μου...,Μυστήριον ξένον...

''Την Τιμιωτέρα των Χερουβίμ...΄΄

Ψάλλει η Βυζαντινή Χορωδία Αγρινίου ,υπό τη διεύθυνση του Ανδρέα Ν. Λανάρα

Απόσπασμα από τον ψηφιακό δίσκο "Θεοτοκάριο 2.

Ἀπολυτίκιον Χριστουγέννων.

Ἡ Γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ Ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ προσκυνεῖν τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους Ἀνατολήν. Κύριε δόξα σοι.

Απολυτίκιον Αγίας Αναστασίας.

Των Μαρτύρων ταις χρείαις διακονήσασα, μαρτυρικώς εμιμήσω τας αριστείας αυτών, δι' αθλήσεως εχθρόν καταπαλαίσασα· όθεν βλυστάνεις δαψιλώς, χάριν άφθονον αεί. Αναστασία Θεόφρον, τοις προσιούσιν εκ πόθου, τη αρωγή της προστασίας σου.

Απολυτίκιον Αγίου Διονυσίου.

Τῆς Ζακύνθου τὸv γόνον καὶ Αἰγίvης τὸν πρόεδρον, τὸv φρουρὸν μονῆς τὼv Στροφάδωv, Διοvύσιοv ἅπαντες, τιμήσωμεv συμφώνως οἱ πιστοί, βοῶντες πρὸς αὐτὸν εἰλικριvῶς· Tαῖς λιταῖς τοὺς τὴv σὴν μνήμην ἐπιτελοῦντας σῶσον καὶ βοῶντάς σοι· Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ· δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι· δόξα τῷ δωρησαμένῳ σε ἡμῖv, πρέσβυν ἀκοίμητον.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἐλευθερίου.

Ιερέων ποδήρει κατακοσμούμενος, καὶ αἱμάτων τοῖς ῥείθροις ἐπισταζόμενος, τῷ Δεσπότῃ σου Χριστῷ μάκαρ ἀνέδραμες, Ἐλευθέριε σοφέ, καθαιρέτα τοῦ Σατᾶν. Διὸ μὴ παύσῃ πρεσβεύων, ὑπὲρ τῶν πίστει τιμώντων, τὴν μακαρίαν σου ἄθλησιν.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Σπυρίδωνος τοῦ Θαυματουργοῦ.

Τῆς Συνόδου τῆς πρώτης ἀνεδείχθης ὑπέρμαχος, καὶ θαυματουργὸς θεοφόρε Σπυρίδων Πατὴρ ἡμῶν· διὸ νεκρᾷ σὺ ἐν τάφῳ προσφωνεῖς, καὶ ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετέβαλες· καὶ ἐν τῷ μέλπειν τὰς ἁγίας σου εὐχάς, Ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργοῦντάς σοι Ἱερώτατε. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι· δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι· δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ : ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Ήταν περασμένη η ώρα την Κυριακή το βράδυ όταν ο ιερέας του ναού αποφάσισε να τηλεφωνήσει στην πρεσβυτέρα του στο σπίτι για να της πει οτι σε λίγο θα κινήσει για το σπίτι. Άφησε το τηλέφωνο να χτυπήσει πολλές φορές αλλά εκείνη δεν απάντησε.
Ο ιερέας παραξενεύτηκε αλλά αποφάσισε να τακτοποιήσει κάποιες τελευταίες εκκρεμότητες προτού ξανατηλεφωνήσει. Όταν το έκανε ύστερα από λίγα λεπτά, εκείνη απάντησε αμέσως.
«Γιατί δεν απάντησες τη πρώτη φορά;» τη ρώτησε
«Μα δεν χτύπησε άλλη φορά!» του είπε εκείνη.
Δεν έδωσαν παραπάνω σημασία στο γεγονός και ασχολήθηκαν με τα τρέχοντα θέματα της οικογένειας τους.
Την επόμενη μέρα ο ιερέας δέχτηκε ένα τηλεφώνημα στο ναό.
«Μου τηλεφωνήσατε χθες» ακούστηκε μια ανδρική φωνή από την άλλη άκρη του τηλεφώνου
«Εγώ;» ρώτησε ο ιερέας
«Ναι, χτύπησε πολλές φορές αλλά δεν το σήκωσα» απάντησε ο άνδρας
Αμέσως ήρθε στο νου του ιερέα το περιστατικό με τη τηλεφώνημα που έκανε στη πρεσβυτέρα του.
«Α! Ναι!» έκανε ο ιερέας. «Ήθελα να τηλεφωνήσω στη σύζυγό μου και κατά λάθος τηλεφώνησα σε σας!»
«Δεν πειράζει» τον καθησύχασε ο άγνωστος. «Μόνο θα ήθελα να σας πω με δυο λόγια την ιστορία μου. Χθες λοιπόν είχα αποφασίσει να δώσω τέλος στη ζωή μου. Δεν άντεχα να υποφέρω άλλο. Είχα κουραστεί. Δεν έχει σημασία το πως και το γιατί.
Προτού όμως το κάνω αυτό είχα πει στο Θεό οτι αν δεν θέλει να αυτοκτονήσω, να μου στείλει ένα σημάδι. Τότε χτύπησε το τηλέφωνο. Κοίταξα την αναγνώριση κλήσης και έγραφε Αγία Τριάδα.
Μόλις το είδα, μέσα στο πανικό μου και την ένταση της κατάστασης που βίωνα φοβήθηκα να απαντήσω.
 Κι έτσι το σημάδι που ζήτησα μου ήρθε μέσα από το τηλεφώνημα σας»!
Ο ιερέας χαμογέλασε και από μέσα του ευχαρίστησε το Θεό για τούτο το δώρο ζωής. Χάρηκε τόσο πολύ που ήταν εφημέριος του ιερού ναού της Αγίας Τριάδας και το τηλέφωνο της εκκλησίας ήταν καταχωρημένο στο τηλεφωνικό κατάλογο.

Πηγή: http://panagiamegalohari.gr/

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΧΡΥΣΟΠΟΛΙΤΙΣΣΑΣ ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΙΩΝ.

Το σύνολο σχεδόν των κατοίκων ή των επισκεπτών της Νάξου θεωρεί ότι ο Άγιος Νικόδημος είναι ο πολιούχος του νησιού και η 14η Ιουλίου είναι η …εορτή των εορτών για τη Νάξο. Όμως, κάνουν λάθος. Κι αυτό γιατί η γιορτή της Χώρας δεν είναι άλλη από την θεομητορική εορτή των Εισόδων της Θεοτόκου την 21η Νοεμβρίου. Μία εορτή που έχει ως σημείο αναφοράς τον Ιερό Ναό της Παναγίας της Χρυσοπολίτισσας, που είναι άλλωστε και η πολιούχος της Χώρας της Νάξου και στη συνέχεια η μεταφορά των εορταστικών εκδηλώσεων στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Ζωοδόχου Πηγής. Κάτι που αναμένεται να γίνει σήμερα και αύριο με αποκορύφωμα την λιτανευτική μεταφορά της εικόνας της Παναγίας της Χρυσοπολίτισσας από τον Μητροπολιτικό Ναό (όπου εκεί φυλάσσεται) στον εορτάζοντα φερώνυμο Ναό, τη παραμονή της εορτής με τη τέλεση σειρά ιερών ακολουθιών προθέτουν ένα μοναδικό τόνο κατάνυξης στην εορτή. Μάλιστα, σύμφωνα με τα έθιμα στους προσκυνητές το βράδυ της παραμονής θα προσφερθούν λουκούμια και ρακή ενώ μετά την τέλεσης της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας αύριο το πρωί θα πραγματοποιηθεί η καθιερωμένη λιτάνευση της εικόνας της Παναγίας στους κεντρικούς (και μη) δρόμους της παραλίας ….
Το Θαύμα
Αυτό όμως που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν είναι το θαύμα που έγινε το 1762 ανήμερα της γιορτής της Παναγίας και μας το γνωστοποιεί ο «Ορεινός Αξώτης» μέσω ενός δημοσιεύματος στην εφημερίδα «Φωνή Νάξου – Πάρου» του 1928 και το οποίο υπογράφεται από τον Γιώργο Βαρδή. Και εκεί διαβάζουμε ότι «Η ασθένεια εμφανίστηκε στην Νάξο τα μέσα του Σεπτεμβρίου του 1762. Τις παραμονές του Σταυρού κατέπλευσε στη Νάξο το τούρκικο ιστιοφόρο ‘’ΜΠΑΦΡΑ’’ με φορτίο που προοριζόταν για την Σμύρνη και προερχόταν από τη Γιάφα της Παλαιστίνης . Στο πλοίο βρισκόταν και μερικοί χωροφύλακες Τούρκοι που ερχόταν από τη Ρόδο για να ενισχύσουν τη φρουρά του καϊμακάμη . Μαζί με τους χωροφύλακες ήταν και οι δερβίσηδες Αλής και Μουχτάρ Τσελεπήδες οι οποίοι παρέμειναν στην Νάξο και ίδρυσαν τεκέ όπισθεν του ναού της Π. Χριστού .
Αυτοί οι χωροφύλακες αρρώστησαν και παρουσίασαν επιπλοκές όπως πόνους σε όλο το σώμα , κεφαλαλγίες , νεφρικά φαινόμενα , εξανθήματα , αιμορραγία και άλλα . Όλα τα συμπτώματα έδειχναν πως πρόκειται για δάγκειο πυρετό . Υπήρξε τόσο γρήγορη η εξάπλωση της ασθένειας που σε λίγες μέρες είχε σπείρει τον τρόμο σε όλους τους κατοίκους .
Σε άλλους η νόσος κράτησε 5 με  6 μέρες , σε άλλους περισσότερο . Μάταια ο εμπειρικός αλλά πολύτιμος γιατρός της εποχής Αντίγονος Παπαδάκης περιερχόμενος από σπίτι σε σπίτι προσπαθούσε να ανακουφίσει τους πάσχοντες  χρησιμοποιώντας επιθέματα , χυμούς φρούτων και άλλα γιατροσόφια . Στο τέλος υπήρξε και ο ίδιος θύμα της νόσου. Ο ιστορικός και στιχογράφος εκείνης της εποχής Χατζή Αναγνώστης Τζανετάκης γράφει:
Κι αφού δεν μας συντρέχασι
Ούτε δικοί και ξένοι
Αφίκασι μας έρημους
Καθένα να πεθαίνει
Και στα χωριά ετρέχασι
Αυτοί για να γλυτώσουν
Και έρημα τα σπίθια τους
Δεν θέλουν να ζυγώσουν
Οπού πεσε τ’ αερικό
Και μας εξεπαστρεύγει
Απόντες να εμπόριενε
Ο καθενείς να φεύγει
Μα κοκκινίζει σαν φωθιά
Κανείς δεν το προφτένει
Ούτε έμεινε ανήμπορος
Ούτε κανείς πιο μένει .
Κατά τη διάρκεια της νόσου πέθαναν μέσα σε δύο μήνες περισσότεροι των χιλίων ανθρώπων από τους οποίους οι τριακόσιοι στη Χώρα. Μεταξύ των θυμάτων υπήρξαν : οι αδερφοί Χρήστος & Νίκος Σκορδίλη, οι Στρατής Χρυσάφης και Θεόδωρος Μαστρόκαλης, οι δημογέροντες Αθανάσιος Κάλφας, Παντελής Αφεντάκης, Σωτήριος Λάλας, Ανδρόνικος Μπάφος, οι ιερείς Γεώργιος Δράκος, Ζαχαρίας Νουφράκης, ο Ιερομνήμων Σάββας, ο Ιωάννης Βγενάκης , ο καθολικός ιερέας Δον Μάρκος Σωμαρίππας , ο καπουκίνος πατήρ Φραγκίσκος Σαλτόλα και ο γιατρός Αντίγονος Παπαδάκης .
Η ασθένεια εξαπλωνόταν και απειλούσε να σκοτώσει όλο το πληθυσμός της Νάξου. Στις 21 Νοεμβρίου του 1762 τελέστηκε μεγαλοπρεπής λειτουργία και γονυκλισία στο ναό της Παντανάσσης υπό του επισκόπου Ιερόθεου, ακολούθησε μεγαλοπρεπής λιτανεία των εικόνων με τη συμμέτοχη άνω των εκατό ιερέων με όλα τα λάβαρα των ναών ακολουθούμενοι από χιλιάδες λαού και τη συμμετοχή των καθολικών και του καθολικού ιερατείου .
Ορθόδοξοι κρατούσαν την εικόνα της Ευαγγελίστριας του Κάστρου και καθολικοί την εικόνα της Θεοσκέπαστης σε ένδειξη αμοιβαίας ευλάβειας , ενώ συγκινητική ήταν η δέηση του καθολικού προεξέχοντος όπως και του ορθόδοξου αρχιερέα ενώ το πλήθος γονυπετής παρακαλούσε με δάκρυα την θεία αντίληψη .
Και το θαύμα της Θεομήτορος έγινε. Η ημέρα της 21ης Νοεμβρίου του 1762 θα μείνει ιστορική για τη Νάξο. Γιατί τη μέρα αυτή σήμανε η άμεση κατάπαυση της επιδημίας και η εξαφάνιση της . Αμέσως μετά την λιτανεία άρχισε να βρέχει με αστραπές και κεραυνούς σαν να έκανε πόλεμο η Θεία πρόνοια με τη Νόσο . Από τότε ακόμα και οι Τούρκοι που κατοικούσαν στην Νάξο κράτησαν σαν παράδοση και μέγιστο σεβασμό να τιμούν αυτή τη μέρα την ΜΕΓΑΛΗ ΜΗΤΕΡΑ».
Χαλκί – Ηρακλειά

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι εκτός από τη Νάξο, μεγάλο πανηγύρι έχουμε και στο Χαλκί και δη στην Παναγιά την Ακαδημιώτισσα με τους κατοίκους της ορεινής Νάξου να αναφέρονται στα Εισόδια της Παναγίας με την έκφραση «Παναγιά η Μεσοσπορίτισσα». Αλλά και στην Ηρακλειά στον Ιερό Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου που βρίσκεται στο χωριό Παναγία και είναι o μεγαλύτερος ναός του νησιού. Μάλιστα, ο ναός είναι πετρόκτιστος, άρχισε να χτίζεται το 1919 και περατώθηκε το 1930, χωρίς, ωστόσο, να είναι ολοκληρωμένος, καθώς οι προσθήκες ολοκληρώθηκαν τα τελευταία χρόνια.

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, ο Θαυματουργός.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’.

Κανόνα πίστεως καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας Διδάσκαλον, ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια. Πάτερ Ἱεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Απολυτίκιον Αγίου Σάββα.

Tῶν ὁσίων ἀκρότης καὶ ἀγγέλοις ἐφάμιλλος ὡς γὰρ ἡγιασμένος ἐδείχθης ἐκ παιδός, Σάββα ὅσιε. Οὐράνιον γὰρ βίον ἀπελθῶν, πρὸς ἔνθεον ζωὴν χειραγωγεῖς διὰ λόγου τε καὶ πράξεως ἀληθοῦς, τοὺς πίστει ἐκβοῶντας σοι. Δόξα τῷ δεδοκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας.

Βαρβάραν τὴν ἁγίαν τιμήσωμεν· ἐχθροῦ γὰρ τὰς παγίδας συνέτριψε, καὶ ὡς στρουθίον ἐῤῥύσθη ἐξ αὐτῶν, βοηθείᾳ καὶ ὅπλῳ τοῦ Σταυροῦ ἡ πάνσεμνος.

O Άγγελος τού σπιτιού.

Ο άγγελος του σπιτιού προστατεύει τον ιερό αυτό χώρο που στεγάζει τις εικόνες του Θεού, αλλά και όσους ζουν μέσα σ’ αυτό, ακόμη και αν δεν έχουν λάβει το Άγιο βάπτισμα, όπως είναι τα αβάπτιστα παιδιά των χριστιανών, αλλά και όσους ζουν σύμφωνα με τους νόμους του Θεού, αλλά δεν γνώρισαν ακόμη την ορθή πίστη.
Δεν επιτρέπει στα πονηρά πνεύματα να μπουν μέσα και να πειράξουν την οικογενειακή θαλπωρή, αν οι ίδιοι οι κάτοικοι του χώρου δεν το επιτρέψουν με τη ζωή τους. Είναι διαταγμένος από τον Θεό, κάθε άγγελος που προστατεύει ένα σπίτι, αν δει στις ψυχές των ανθρώπων, απλότητα και ευγένεια, στοιχεία που δηλώνουν πως είναι παιδιά δικά Του, όχι απλά να προστατεύουν αυτόν τον οίκο από πονηρά πνεύματα, αλλά να απομακρύνουν και φθονερούς ανθρώπους σταλμένους από τον Εωσφόρο, που θα ήθελαν να μπουν και να κάνουν κακό.
Μα πόση εξουσία δίνετε εσείς οι άνθρωποι στον σατανά να σας πειράξει μέσα στο ίδιο σας το σπίτι, όταν του χτίζετε τον θρόνο του και από κει τον αφήνεται να μολύνει σιγά-σιγά τις αισθήσεις σας και να καταστρέφει την ψυχή σας, δίχως να βλέπετε τις πληγές που σας επιφέρει!
Και το φοβερότερο είναι πως τον αφήνετε όλο και πιο πολύ να σας απομακρύνει από τον Ουράνιο Πατέρα σας και από την χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Οι άγγελοι των σπιτιών χαίρονταν όταν έβλεπαν παλαιότερα την οικογένεια ενωμένη να προσεύχεται στο εικονοστάσι και να δοξάζει τον Θεό. Οι ίδιοι μετέφεραν ο καθένας την ευωδία των προσευχών των ανθρώπων του οίκου που προστάτευαν και την ανέβαζαν στον θρόνο του Θεού, ζητώντας από τον Δημιουργό τους να στείλει περισσότερη θεία χάρη στο σπίτι αυτό. Και ο Θεός άκουγε τις ικεσίες τους και όλο και πιο πολύ ευλογούσε τον οίκο που Τον δόξαζε.
Μα σήμερα λίγοι είναι οι άγγελοι που φτάνουν στον θρόνο Του Θεού, αφού τα χέρια τους είναι άδεια από προσευχές και ευχαριστήριους ύμνους. Γι’ αυτό όταν βλέπουν κοντά στο σπίτι που προστατεύουν, άλλους αγγέλους να χαίρονται επειδή αυτοί φυλάνε θεοσεβούμενους ανθρώπους, ταπεινά εκλιπαρούν να προτρέψουν και να φωτίζουν τους ανθρώπους που ζουν εκεί να παραδειγματίσουν και τους δικούς τους, αφήνοντας να φανούν οι ευλογίες που τους στέλνει ο Θεός.
Μα πόσο πάλι θλίβονται όταν ζηλόφθονα φέρονται οι δικοί τους προστατευόμενοι, βλέποντας την χαρά των συνανθρώπων τους, αντί να ωφεληθούν από τις ευλογίες που τους δίνει ο Θεός σαν ανταμοιβή για την θεοσεβούμενη ζωή τους.
Αγαπημένα παιδιά του Θεού, να ξέρετε προς παρηγοριά και δύναμη δική σας, πως έχει δοθεί εντολή σε κάθε άγγελο φύλακα σπιτιού, στα εφιαλτικά χρόνια που ήδη ξεκίνησαν, όσα σπίτια επαναφέρουν το θρόνο του Θεού, εγκαταστήσουν το εικονοστάσι και το προσευχητάρι τους με όλες τις ευλογημένες συνήθειες ευλάβειας προς τον Ουράνιο Πατέρα μας, να προστατέψουν τα σπίτια αυτά και να φροντίσουν θαυματουργικά ώστε να μην τους λείψουν τα απαραίτητα υλικά αγαθά.
Επίσης τους έχει δοθεί η άδεια να διατηρούν την ειρήνη και τη γαλήνη του σπιτιού και να μην επιτρέψουν στο σατανά να σπείρει μέσα σ’ αυτό, την ταραχή και τον εφιάλτη που θα επικρατεί παντού».


Πηγή: http://inpantanassis.blogspot.gr/

Απολυτίκιο Αγ. Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου - 02 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ.

Ο μακαριστός Γέροντας Πορφύριος γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1906 στο χωριό Άγιος Ιωάννης Καρυστίας Ευβοίας, που είναι κοντά στο Αλιβέρι. Μεταξύ δώδεκα και δεκατεσσάρων ετών, πήρε την απόφαση να πάει στο Άγιο Όρος. Ο Γέροντας Πορφύριος κοιμήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1991 στο Κελί του στα Καυσοκαλύβια.
The blessed Elder Porphyry was born on February 7, 1906 in the village of Saint John Karystos Evia, which is near Aliveri. Between twelve and fourteen years, he decided to go to Mount Athos. Elder Porphyry died on December 2, 1991 in his cell Kavsokalyvia.
Τῆς Εὐβοίας τὸν γόνον, Πανελλήνων τὸν Γέροντα, τῆς Θεολογίας τὸν μύστην καὶ Χριστοῦ φίλον γνήσιον, Πορφύριον τιμήσωμεν, πιστοί, τὸν πλήρη χαρισμάτων ἐκ παιδός. Δαιμονῶντας γὰρ λυτροῦται, καὶ ἀσθενεῖς ἰᾶται πίστει κράζοντας δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ ἁγιάσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ.

'Η όρασις τού Θεού
Μια φορά, έτυχε να ακούσω από τον ίδιο τον Άγιο Πορφύριο για το προορατικό του χάρισμα. Βέβαια, δεν μίλησε σε μένα απευθείας, ίσιος για να μη καυχηθώ ότι ένα τέτοιος Γέροντας μου έκανε μια τέτοια τιμή, να μού μιλήσει δηλαδή για το χάρισμά του. Να σημειώσω επίσης ότι δεν είχα συχνή επικοινωνία μαζί του για να μην τον κουράζω, επειδή ήταν πολύ άρρωστος. Πήγαινα απλώς να πάρω την ευχή του κι έφευγα. Όταν όμως του έλεγαν ότι «ήρθε αυτή που ήταν στου Δ.Λ.», με δεχόταν αμέσως, γιατί είχε ευαισθησία με τά «θύματα» της Σχολής.
Μια φορά λοιπόν που ήμουν στο κελί του τηλεφώνησε μία αρχιτέκτονας. Δεν άκουγα τί έλεγε ή κυρία αυτή, άκουγα μόνο τον Γέροντα, ό όποιος άρχισε να της περιγράφει τί είχε κάνει ό ίδιος κάποτε για να μην κρυώνει πάνω στο βουνό, στον Άγιο Νικόλαο: πώς είχε ανοίξει κάποιες τρύπες στο καλύβι του και ερχόταν ζέστη το χειμώνα και δροσιά το καλοκαίρι.
Περιέγραφε δηλαδή το σύστημα κλιματισμού πού είχε φτιάξει στο καλύβι του. Εγώ είχα μείνει κατάπληκτη, ανάσα δεν έπαιρνα... για να μη χάσω ούτε λέξη. Αφού λοιπόν της εξήγησε πώς να το φτιάξει κι εκείνη, της λέει: «Τώρα εγώ τί στα λέω αυτά; Αλλά ξέρεις τί; Θα σού πω πώς μού συνέβη το προορατικό. Μικρούλης ήμουν και όπως προσευχόμουν, φεύγοντας από την εκκλησία. Βλέπω ξαφνικά πίσω από το βουνό τους γεροντάδες μου να έρχονται. Ήταν δύο χιλιόμετρα μακριά, αλλά εγώ τους έβλεπα όπως βλέπεις εσύ με τά μάτια σου»...
Ακούγοντας αυτά έμεινα κατάπληκτη, ήταν ένα μάθημα για μένα, σχετικά με το προορατικό χάρισμα...
- Το διορατικό χάρισμα. Διορώ θα πει βλέπω διά μέσου, προορώ θα πει βλέπω πριν από τά γεγονότα.
-       ’Ά. είχε και τά δύο τότε...
-       Αυτό είναι διόρασις και κυριολεκτείτε όταν τά φυσικά εμπόδια δεν σε εμποδίζουν να βλέπεις... Βλέπεις σε μία απόσταση που δεν υπάρχει οπτική επαφή ή βλέπεις πέραν των τοίχων ή των εμποδίων ή μέσα στα βάθη της γης ή στην άλλη άκρη του πλανήτου...
-       Είχε και τά δυο ο Γέροντας...
-       Μέσα στον Θεό δεν υπάρχει χρόνος, επομένως ή διόρασις και ή προόρασις για τον Θεό ταυτίζονται. Διότι Εκείνος τά βλέπει όλα...
-       Τά μπέρδεψα κι εγώ, και νόμιζα ότι είναι ένα χάρισμα...
-       ’Όχι δεν το μπερδέψατε, το συλλάβατε όπως είναι όντως. Και ή διόρασις και ή προόρασις στην τελική ανάλυση είναι ένα, είναι ό τρόπος με τον όποιο ό Θεός βλέπει τά παρόντα, τά παρελθόντα και τά μέλλοντα... Είναι ταυτοχρόνως μπροστά του σαν να έχουν πράγματι συμβεί. Επομένως και ό άγιος που έχει τη Χάρη του Θεού βλέπει με τον τρόπο του Θεού. Εμείς λέμε διόραση ή προόραση αναλόγως. Για να συνεννοηθούμε, αλλά σε τελική ανάλυση είναι ή όρασις του Θεού...
-       Μια φορά τον παρακάλεσα να μου πει για τον πατέρα μου που είχε πεθάνει και ήθελα να μάθω που είναι. Ό Γέροντας σχεδόν με αποπήρε. «Τί είναι νομίζεις το Άγιο Πνεύμα; Τηλεόραση είναι., να γυρίζεις ένα κουμπί και να σου δείχνει; ’Αν θέλει, θα μου πει. ’Αν δεν θέλει δεν θα μου πει... Εσύ να προσεύχεσαι για την ψυχή του». Τον άκουσα, και τελικά ή κοίμηση του πατέρα μου με έφερε πιο κοντά στον Χριστό. Τελικά, ό Κύριος μέσα από την Αγάπη Του για μάς, τούς αμαρτωλούς, πρώτα μου έδωσε πνευματικό πατέρα, για να δεθώ περισσότερο με την Εκκλησία, και έπειτα μου «πήρε» τον φυσικό μου γονέα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ. ΓΙΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΨΥΧΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΑΓΓΕΛΑΚΗ- ΑΝΘΗΣ ΤΣΕΛΙΟΥ

Για Μαθηματικά κι όχι μόνο...