Απολυτίκιον Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου.

Ἡ τοῦ στόματός σου καθάπερ πυρσός ἐκλάμψασα χάρις, τὴν οἰκουμένην ἐφώτισεν, ἀφιλαργυρίας τῷ κόσμῳ θησαυροὺς ἐναπέθετο, τὸ ὕψος ἡμῖν τῆς ταπεινοφροσύνης ὑπέδειξεν. Ἀλλὰ σοῖς λόγοις παιδεύων, Πάτερ, Ἰωάννη Χρυσόστομε, πρέσβευε τῷ Λόγῳ Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Ἀθανασίου.

Ἔργοις λάμψαντες ὀρθοδοξίας, πᾶσαν σβέσαντες κακοδοξίαν, νικηταὶ τροπαιοφόροι γεγόνατε· τῇ εὐσεβείᾳ τὰ πάντα πλουτίσαντες, τὴν Ἐκκλησίαν μεγάλως κοσμήσαντες, ἀξίως εὕρατε Χριστὸν τὸν Θεόν, δωρούμενον πᾶσι τὸ μέγα ἔλεος.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Ἀντωνίου.

Τὸν ζηλωτὴν Ἠλίαν τοῖς τρόποις μιμούμενος, τῷ Βαπτιστῇ εὐθείαις ταῖς τρίβοις ἑπόμενος, πάτερ Ἀντώνιε, τῆς ἐρήμου γέγονας οἰκιστής, καὶ τὴν οἰκουμένην ἐστήριξας εὐχαῖς σου. Διὸ πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Είναι η Ελλάδα εις θέσιν να μετανοήσει;

Ο μακρόθυμος Θεός μας, περιμένει την μετατροπή, την αλλαγή της καρδιάς μας, την μετάνοιά μας. Σαν τα Σόδομα γίνεται εκείνη η τοπική κοινωνία στην οποία εστιάζεται η βδελυγμία των αιρετικών δογμάτων του Οικουμενισμού, και ο ανήθικος τρόπος ζωής. Ο Λωτ προειδοποίησε τους γαμπρούς του δια την επερχόμενη Κρίση αλλά εχλευάσθη από αυτούς. Και οι γαμπροί του εκάησαν μαζί με όλους τους Σοδομίτες. Επίσης έχουμε το παράδειγμα της Νινευή. Οι Νινευίτες μετενόησαν και η κρίσις του Κυρίου ανεβλήθη. Αλλά η Ελλάδα;  Είναι η Ελλάδα  εις θέσιν να μετανοήσει; Η Ελλάδα  στην  οποία δεν υπάρχει καν συναίσθηση ανάγκης για μετάνοια;


Πηγή: http://orthodox-voice.blogspot.gr/

Συγκλονιστικό θαύμα του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ με άθεο φοιτητή.

Ο γιός του πρωτοπρεσβύτερου Σβιντίνσκι Νικόλαος, μόλις μπήκε στο πανεπιστήμιο, έχασε την πίστη του.
Σταμάτησε να εκκλησιάζεται, να προσεύχεται.  Παραμονές Χριστουγέννων του είπε η μητέρα του:
«Δεν θα πας στον πανηγυρικό εσπερινό; Αύριο είναι μεγάλη γιορτή».
Επηρεασμένος από το αθεϊστικό κλίμα, της απαντά:
«Τι να κάνω εγώ εκεί;
 Δεν έχω να κάνω τίποτα. Πολύς ο κόσμος, στρίμωγμα, δυσκολεύεσαι καλά-καλά να αναπνεύσεις. Άφησέ με μητέρα».
«Πρόσεξε παιδί μου, είναι βαριά τα λόγια σου» του είπε εκείνη με πόνο.
Το ίδιο βράδυ, το παλικάρι πήγε στη βιβλιοθήκη του και σήκωσε το χέρι για να πιάσει κάποιο βιβλίο. Ούρλιαξε από τον πόνο. Δεν μπορούσε ούτε να σηκώσει το χέρι, ούτε να κουνήσει τα δάκτυλα. Αισθάνθηκε στην μασχάλη του έναν όγκο, ο οποίος ολοένα μεγάλωνε. Όλη νύχτα δεν έκλεισε μάτι. Το πρωί πήγε ο γιατρός και τον εξέτασε. Είπε ότι είναι σοβαρή αρρώστια και ότι πρέπει να περιμένουν να ωριμάσει ο όγκος κι ύστερα να γίνει η επέμβαση. Ο νεαρός υπέφερε. Μέσα στην αφόρητη ταλαιπωρία του σκέφτηκε νηφάλια το πότε άρχισε η ασθένεια…
Θυμήθηκε λέξη προς λέξη τη συζήτηση που είχε με την μητέρα του. Δεν είχε χάσει εντελώς την πίστη του. Η συνείδησή του αφυπνίσθηκε. Φώναξε τη μητέρα του και της ζήτησε εικόνα του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ. Ήταν σούρουπο. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα,η μάνα ξύπνησε τρομαγμένη από τις φωνές του. Έτρεξε αμέσως στο κρεβάτι του και τον βρήκε καθιστό να κλαίει και να κάνει τον σταυρό του. Όλο το κρεβάτι και το πάτωμα ήταν λερωμένα από πύον.
«Μάνα» της είπε ο Νικόλαος, «πριν από λίγο ήρθε ο Άγιος Σεραφείμ που τον παρακαλούσα και μου είπε ότι αν δεν μετανιώσω κι αν δεν αλλάξω τρόπο ζωής, θα πεθάνω. Του είπα ότι μετανιώνω με όλη μου την καρδιά και ξαναγυρνώ στην εκκλησία μας.
Τότε ακούμπησε το χέρι του στο χέρι μου κι αμέσως έσπασε το απόστημα. Αμέσως αισθάνθηκα το χέρι μου καλά!».
Ο Νικόλαος εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο και γράφτηκε στο Θεολογικό Σεμινάριο. Όταν αποφοίτησε έγινε μοναχός, παίρνοντας το όνομα Σεραφείμ. Αργότερα έγινε επίσκοπος Ντμιτρώφ, κοντά στην Μόσχα!
Από το βιβλίο του Μανώλη Μελινού » Άνθη Αγίας Ρωσίας». 
Πηγή: http://www.vimaorthodoxias.gr/

Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Θεοφανείων.

Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητὸν σε Υἱὸν ὀνομάζουσα· καὶ τὸ Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανεὶς Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τὸν κόσμον φωτίσας, δόξα σοι.

Για Μαθηματικά κι όχι μόνο...