Καθημερινά ή άγια μας ’Εκκλησία προβάλλει ένώπιόν μας τούς
Αγίους, άνδρες καί γυναίκες, πού εύαρέστησαν στον Θεό καί άναδείχθηκαν νικητές
έναντίον τού κόσμου τής άμαρτίας.
Δέν ύπάρχει μέρα κατά τήν όποια νά μήν έορτάζεται κάποιος
άγιος. Όλες οί ημέρες τού έτους καλύπτονται μέ τις έορτές τους. Γεμάτα είναι τά
Συναξάρια τής πίστεώς μας άπό τις μορφές τους. Καθημερινά άκούγεται ή φωνή τής
’Εκκλησίας πού ζητάει νά τούς μιμηθοϋμε, ζητάει νά σπουδάσουμε τό Εύαγγέλιο στή
ζωή τους καί νά τό κάνουμε ζωή μας, μέ όσα χαρίσματα προίκισε ό Θεός τόν καθένα
μας.
Άγιοι μέ διαφορετική καταγωγή, κοινωνική θέση, τάξη, ήλικία.
Άλλοτε άπό τόν χορό των άγιων Αποστόλων, άλλοτε άπό τά νέφη των καλλινίκων
Μαρτύρων, άλλοτε άπό τά σμήνη των Όσιων καί Ασκητών, Πατέρων καί Μητέρων καί
άλλοτε άπό τις στρατιές των 'Ιεραρχών καί λοιπών πιστών.
Άπό μικρά βρέφη μέχρι σεβάσμιοι γέροντες, άπό άγράμματοι
ψαράδες μέχρι οικουμενικοί διδάσκαλοι. Άπό εύτελεΐς δούλοι μέχρι ισχυροί
αύτοκράτορες. Άπό άπλοι στρατιώτες μέχρι ύψηλόβαθμοι άξιωματικοί. Άπό ένας έως
χιλιάδες. Μόνο στό Συναξάρι τής 24ης Μαΐου έορτάζονται 11.230 άγιοι σέ μιά
μέρα!
Οί πιστοί άπό τά πρώτα χρόνια τής ’Εκκλησίας έσπευδαν νά
τιμήσουν τούς Αγίους. Καθώς διαβάζουμε τό Μαρτύριο τού Αγίου Πολυκάρπου, τό
άρχαιότερο άπό όσα έχουν διασωθεί, βλέπουμε αύτή τή διάθεση τών πιστών τής
Σμύρνης νά τιμήσουν, νά έορτάσουν τόν Μάρτυρα. Γι αύτό «έν άγαλλιάσει καί χαρά
συνήγοντο έπιτελεΐν τήν τού μαρτυρίου αύτοΰ γενέθλιον ήμέραν», τήν ήμέρα δηλαδή
τού τέλους τού άγώνα, τής έπί γής πορείας του, «ϊνα οί συναγόμενοι κοινωνήσωσι
τώ άθλητή καί γενναίω μάρτυρι Χριστού». Οί έορτές τών Αγίων μάς προβάλλουν
έντονα τά παραδείγματά τους, μάς κρατοΰν ζωντανή την πίστη, προσφέρουν άληθινή
χαρά, εξευγενίζουν τήν καρδιά καί διατηρούν τή μνήμη τού άθλητοΰ Μάρτυρος
Αγίου.
Εισερχόμαστε έτσι στό ρυθμό τής ζωής των Αγίων, καί μέσα
στήν πνευματική άτμόσφαιρα των έορτών ή ψυχή άνακαινίζεται, άναγεννάται.
Γεμίζει ή ζωή μας μέ υψηλό άγιο νόημα.
Γίνεται όλη ή ζωή μας μιά γιορτή, όπως γράφει χαρακτηριστικά
ό ιερός Χρυσόστομος: «'Εορτής ήμών ό καιρός άπας». Τό καθημερινό μας ήμερολόγιο
έχει μεταβληθεΐ σέ διαρκές έορτολόγιο.
Κάθε έορτή των Αγίων μας είναι καί μιά παρακίνηση γιά μίμηση
τής ζωής τους, ένα κίνητρο γιά άνύψωση πνευματική τής ζωής μας. Είναι ευκαιρίες
γιά ψυχική άνάταση καί ανεφοδιασμό. Τούς προβάλλει ή ’Εκκλησία γιά νά μάς
στηρίξει στόν προσωπικό μας άγώνα, νά μάς έμπνεύσει καί νά μάς καλέσει ν’
άκολουθήσουμε τήν πορεία τους.
Όλη ή Λατρεία μας είναι διαποτισμένη άπό τούς ύμνους πού
γράφτηκαν καί τις χιλιάδες Ακολουθίες πού συντέθηκαν γιά νά τιμηθούν οί άγιοι,
οί φίλοι τού Θεού, οί αύθεντικοί καί γνήσιοι άνθρωποι. Αύτοί οί ύμνοι, τά
άπολυτίκια, οί κανόνες μέ τά άφυπνιστικά καί αγωνιστικά τους μηνύματα, πέρα άπό
τό δοξολογητικό ή ικετευτικό τους χαρακτήρα μάς δίνουν τή δυνατότητα νά
έρχόμαστε σέ μυστική έπικοινωνία μέ τούς Αγίους μας, νά έπικαλούμαστε τις
μεσιτείες τους καί νά τούς έμπιστευόμαστε.
Δικαίως καυχάται γι’ αύτούς ή ’Εκκλησία μας. Δικαίως τούς
προβάλλει, παρακινώντας όλους μας νά έμπνευσθοϋμε άπό τό παράδειγμά τους, νά
βαδίσουμε στά ίχνη τους καί νά ζήσουμε όπως έκεΐνοι. Άνθρωποι ήταν κι έκεΐνοι,
στόν ίδιο Θεό πίστευαν καί τήν ’ίδια χάρη τών ιερών Μυστηρίων πού λαμβάνουμε καί
μεΐς έλάμβαναν.
Άς έπικαλούμαστε τις πρεσβείες τους, άς μελετούμε καί άς
έμπνεόμαστε άπό τό φωτεινό παράδειγμά τους, τό όποιο κατ’ ούσίαν είναι μίμηση
τής ζωής τού Κυρίου. Άς τιμούμε τις έορτές τους δίνοντας έτσι άνώτερο, ύψηλό,
άγιο νόημα στή ζωή μας, γεμίζοντάς την άπό τήν παρούσα ζωή μέ εύφροσύνη καί
άνέκφραστη άγαλλίαση μέχρι τήν αιώνια γιορτή στή Βασιλεία τών ούρανών.
