Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας
Εάν κάτι το επιβάλλη η ασθένεια ή ο ιατρός, να το παίρνης με
την ελπίδα ότι ο Θεός δι’ αυτών θα συντελέση να γίνη εκείνο, που θέλει Αυτός να
γίνη, χωρίς βέβαια η αυταπάρνησις να μας οδηγήση εις την αυτοκτονίαν, ούτε η
περιποίησις εις την φιλαυτίαν, αλλά την μέσην οδόν να βαδίσωμεν, δηλαδή να
κάμνωμεν το επιβαλλόμενον με πίστιν, δια να μη μας λογισθή αυτοκτονία.
Το αν θα γίνω καλά με το μέσον που μεταχειρίσθηκα, αυτό το
αφήνω με πίστιν εις τον Θεόν. Έχε, παιδί μου, υπομονήν εις όλα σου τα παθήματα.
Η ασθένεια, όταν την υπομένωμεν, έχει πάρα πολύ το κέρδος
εις την ψυχήν, αρκεί να κατηγορής τον εαυτόν σου, διότι κυρίως δια τας αμαρτίας
μας υποφέρομεν και κατά το πλείστον δια την υπερηφάνειαν της καρδίας μας.
Πατρικαί Νουθεσίαι (B΄ Περί Ασθενειών).