Γεννηθήτω τό θέλημά Σου… ( Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου ).

Φιλάνθρωπε Κύριε, δεν λησμόνησες τον αμαρτωλό δούλο σου, αλλά γεμάτος έλεος με είδες από τη δόξα σου και μου εμφανίστηκες με ακατάληπτο τρόπο! Εγώ, πάντοτε σε προσέβαλλα και σε λυπούσα. Συ όμως, Κύριε, για τη μικρή μου μετάνοια μου έδωσες να γνωρίσω τη μεγάλη σου αγάπη και την άμετρη αγαθότητά σου.

Το ιλαρό και πράο βλέμμα σου έθελξε την ψυχή μου. Τί να σου ανταποδώσω, Κύριε, ή ποιόν αίνο να Σου προσφέρω; Συ δίνεις τη χάρη σου, για να καίγεται αδιάλειπτα η καρδιά μου από αγάπη, και δεν βρίσκει πια ανάπαυση ούτε νύχτα ούτε μέρα από τη θεϊκή αγάπη. Η θύμησή σου θερμαίνει την ψυχή μου, που τίποτε στη γη δεν την αναπαύει εκτός από Σένα. Γι’ αυτό με δάκρυα Σε ζητώ, και πάλι ποθεί ο νους μου τη γλυκύτητά σου… Κύριε, δώσε μου να αγαπώ μόνον Εσένα. Συ με έπλασες, Συ με φώτισες με το άγιο Βάπτισμα, Συ συγχωρείς τα αμαρτήματά μου και μου δίνεις τη χάρη να κοινωνώ το τίμιο Σώμα και Αίμα σου. Δώσε μου τη δύναμη να μένω πάντα κοντά σου. Κύριε, δώσε μου τη μετάνοια του Αδάμ και την άγια ταπείνωσή σου. Αμήν.
Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Πηγή: http://agapienxristou.blogspot.gr/

Εσύ εξομολογείσαι, εκκλησιάζεσαι;

- Εσύ εξομολογείσαι, εκκλησιάζεσαι;
- Εγώ, πάτερ, αυτά τα θεωρώ τυπικά πράγματα.
- Α, όχι! Αυτά είναι όπως το κεντρικό τούβλο του τρούλου, το κλειδί! Έτσι και το αφαιρέσεις, όλος ό τρούλος σωριάζεται.
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης


Θα κάνω προσευχή για σένα ...

Παναγία του Κύκκου
«Θεοτόκε, ἡ ἐλπίς πάντων τῶν Χριστιανῶν, σκέπε, φρούρει, φύλαττε τούς ἐλπίζοντας είς Σέ».

Έρχεται στο μοναστήρι όταν έχει να κάνει εξετάσεις για το παιδί του. Ο μικρούλης με όγκο στο κεφάλι, γελάει όταν πάρει κάτι ,μια καραμέλα ,ένα μπισκότο. Και ξεχνιέται .Και μαζί του και συ. Και δεν βλέπεις το ένα του κλειστό ματάκι από την αρρώστια.
- Ο όγκος μεγάλωσε μου λέει ο μπαμπάς του ο Γεράσιμος .
Κοιτάζω το παιδί που μοιάζει χαρούμενο να ξετυλίγει την καραμέλα. Κάθε τόσο ανεβαίνουν στην Αθήνα για το μωρό. Ο Γεράσιμος έχει κι άλλα παιδιά ,όπως όλη η φυλή του.
Πάει να πει είναι τσιγγάνος.
Κάθε φορά που έρχεται στην Αθήνα θα ρθεί στο Μοναστήρι και θα μου φέρει πορτοκάλια ή μεγάλες κολοκύθες από τα περβόλια που δούλεψε. Για κάποιους άλλους που έχουν ανάγκη μου λέει ...
-Κάνε μια προσευχή παππουλάκη μου λέει για τούτο το μικρό ….
Ήρθε λίγες μέρες πριν πάλι .Κι αυτή τη φορά με πορτοκάλια.
Ευτυχώς δεν πονάει ,και χαμογελάει στο μικρό, μα είναι ανήσυχος.
Κοίταξα πάλι το μωρό, που νιώθοντας πως μιλάμε γι αυτό, κρύφτηκε και χουχούλιασε στον κόρφο της μάνας του.
-Θα κάνουμε προσευχή του είπα…
Να σαι καλά παππουλάκη……. Μα για να σε δω μου λέει εσύ δεν είσαι καλά. Έχεις κάτι;
-Όχι καλά είμαι του είπα γρήγορα. (Ποια προβλήματα δικά μου συλλογίστηκα είναι πιο μεγάλα από ένα παιδί με όγκο στο κεφάλι). Όχι είμαι καλά.
-Καλά μου λέει εσύ ξέρεις.. Και πήρε το δρόμο για το πορταρίκι.
Και πριν βρεθεί στο έβγα της πόρτας μου είπε.¨
-Πάντως παππουλάκη εγώ θα κάνω προσευχή για σένα.
Ο Γεράσιμος έβαλε το αυτοκίνητο μπροστά με θόρυβο που τον άκουγες από απέναντι.
Και γω πνιγμένος στα “προβλήματά” μου άκουγα το Γεράσιμο να με ελέγχει και να χωράει στη μεγάλη του καρδιά ,πλάι στον μεγάλο του καημό και το δικό μου….
π. Εφραίμ
Πηγή: http://paraklisi.blogspot.gr/

Τι είναι το Πετραχήλι; Τι συμβολίζει;

Σε κάθε ιερό Μυστήριο βλέπουμε τον ιερέα να φορά το πετραχήλι.
Το ερώτημα είναι για ποιό λόγο το φορά ο ιερέας;
Όπως έχουμε τονίσει και σε άλλα μας άρθρα, είναι πολύ σημαντικό στον Χριστιανό Ορθόδοξο να γνωρίζει την πίστη του και όσα συμβαίνουν κυρίως κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας.
Το να βρισκόμαστε απλώς μέσα στον ιερό ναό και να παρατηρούμε ως θεατές ένα ''έργο'' που δεν καταλαβαίνουμε, δεν έχει κανένα νόημα και φυσικά κάτι τέτοιο δεν οικοδομεί πνευματικά.
Ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι καλούμαστε να γνωρίζουμε όλα όσα αφορούν στην πίστη μας αλλά και όσα αφορούν στον Ναό.
Στο παρόν άρθρο θα δούμε μερικά πράγματα για το πετραχήλι.
Το πετραχήλι είναι λειτουργικό άμφιο του Επισκόπου και του Πρεσβυτέρου.Είναι ένα στενόμακρο ύφασμα που ξεκινά από τον αυχένα και φτάνει μέχρι τα πόδια.Κοσμείται με χρυσοκέντητες και υφαντές παραστάσεις.
Συμβολίζει την χάρη του Αγίου Πνεύματος:
   "Ευλογητός ο Θεός, ο εκχέων την χάριν επί τους Ιερείς Αυτού"
(Ευχή της ενδύσεως).
  Συμβολίζει επίσης την υποταγή του κληρικού στο ζυγό του Χριστού.
(Πράξεις 15.10) -  (Ματθαίος 11. 30)
Όταν είναι σε δύο ταινίες, συμβολίζει την Θεία και την ανθρώπινη φύση του Χριστού, ενώ όταν είναι μία ταινία συμβολίζει τη Θεότητα.
Τα κρόσσια που κρέμονται σε δύο σειρές παράλληλα, συμβολίζουν, τα πάνω τις ψυχές των ζώντων και τα κάτω τις ψυχές των κεκοιμημένων, για τις οποίες θα δώσει λόγο ο κληρικός στον Θεό.
Χωρίς το πετραχήλι καμία ιεροτελεστία δεν μπορεί να επιτελέσει ο Επίσκοπος ή ο Πρεσβύτερος.
ΑΡΧΙΜ. ΙΣΑΑΚ ΤΣΑΠΟΓΛΟΥ - Βιβλίο : Ηγάπησα, Κύριε, ευπρέπειαν οίκου σου..

Πηγή: http://proskynitis.blogspot.gr/

Δεν θέλω να γίνω καλά, θέλω να σωθώ!

Έμαθε εδώ και λίγο καιρό ότι έχει καρκίνο.
Οι γιατροί είπαν ότι είναι πολύ επιθετικός, μεταστατικός… «λίγες οι μέρες του».
Πήγε στο μοναστήρι που συνήθιζε να πηγαίνει κάποιες Κυριακές να εκκλησιαστεί.
Η γερόντισσα τον είδε να πλησιάζει κρατώντας ένα μικρό κομποσχοίνι στο χέρι του. Το βήμα του αργό. Το βλέμμα του να περιεργάζεται την ομορφιά της μονής.
– Καλώς τον, έλα αδελφέ….
-Ευλογείτε γερόντισσα, πώς είστε;
-Καλά αδελφέ, έλα…μάθαμε την δοκιμασία σου. Έλα να προσκυνήσεις μέσα στον ναό, βγάλαμε και τα λείψανα που έχουμε για σένα. Ο Θεός είναι μεγάλος και οι άγιοί μας είναι πολύ θαυματουργοί…θα δεις, το θαύμα θα γίνει. Θα γίνεις καλά.
Ο άνδρας την κοίταξε περίεργα. Σιωπή. Τα λόγια της γερόντισσας και οι «υποσχέσεις» που του έδωσε για το θαύμα και την αποκατάσταση της υγείας του τον έκαναν να κοντοσταθεί. Μέχρι που μίλησε…
Μίλησε και η γερόντισσα δάκρυσε. Άνοιξε το μακάριο στόμα του και ο θησαυρός της καρδιάς του άνθισε σαν λουλούδι εύοσμο μέσα στο δείλι.
-Καλή μου γερόντισσα….δεν ήρθα εδώ για να γίνω καλά. Ήρθα για να ετοιμαστώ για το ταξίδι που έρχεται, ήρθα για να προσκυνήσω τους αγίους και να τους παρακαλέσω να με πάρουν μαζί τους, ήρθα για να παρακαλέσω εσάς να εύχεστε ο Θεός να με συγχωρέσει, να με ελεήσει. Ήρθα σήμερα, γιατί μπορεί να μην μπορέσω να ξανάρθω…
Έβαλε μετάνοια στην γερόντισσα. Της φίλησε το χέρι. Του φίλησε το χέρι.
Κατευθύνθηκαν προς τον ναό. Βάδιζαν και οι δύο σιωπηλοί.
Μετά από λίγο ανεχώρησε από το μοναστήρι με μια ηρεμία στο πρόσωπό του.
Ανεχώρησε μετά από λίγες ημέρες και από την ζωή αυτή.
Ένας άνθρωπος που όπως είπαν οι δικοί του, ποτέ δεν παρακάλεσε τον Θεό να τον γιατρέψει, μονάχα να τον πάρει κοντά Του.
Είδε τον καρκίνο ως ευλογία, την απώλεια ως κέρδος, τον πόνο ως φάρμακο, τον θάνατο ως ζωή.
Δεν είναι μια ιστορία φαντασίας, αλλά μια φανταστική ιστορία ενός ανθρώπου που ζήτησε μόνο ένα θαύμα από τον Θεό. Την σωτηρία του.


Πηγή: http://inpantanassis.blogspot.gr/

Για Μαθηματικά κι όχι μόνο...