Οι Ορθόδοξοι Πατέρες, μελετητές της ανθρώπινης ψυχής, μέσα από την εμπειρία
της καθάρσεως του φωτισμού και της θεώσεως, φθάνουν στην λύση των ανθρωπίνων
προβλημάτων ακολουθώντας το σταυρικό θάνατο και την Ανάσταση του Ιησού.
Ο Σταυρός του Χριστού, ποτισμένος με το Πανάγιο Αίμα Του,
γίνεται η λύση του προβλήματος της ελευθερίας του ανθρώπου από τα πάθη, με μόνη
προσφορά από μέρους του την μετάνοια και την ελεύθερη θέληση του.
Ο τρόπος τον οποίο χρησιμοποιεί η Εκκλησία για να βοηθήσει
τον άνθρωπο να σπάσει τα δεσμά των παθών μπορεί να παρομοιασθεί με εγχείρηση.
Ο άνθρωπος πρέπει κατ΄ αρχήν να παραδεχθεί τη αρρώστια του,
να ψάξει να βρει ένα καλό γιατρό και να προχωρήσει στην εγχείρηση.
Ο γιατρός θ΄ ανοίξει το μέρος όπου υπάρχει το πρόβλημα και
θα το καθαρίσει. Κατόπιν θα δώσει κάποια φάρμακα για να εξαφανισθεί τελείως η
πάθηση.
Άρρωστος είναι ο καθένας από εμάς, γιατρός είναι ο
πνευματικός-εξομολόγος και εγχείρηση το μυστήριο της Εξομολογήσεως.
Το μέρος που πάσχει και πρέπει να καθαρισθεί είναι η «καρδιά»
του ανθρώπου και ασθένεια τα πάθη που μας καταδυναστεύουν.
Τα φάρμακα που πρέπει να δοθούν μετά την εγχείρηση είναι ο
κανόνας που βάζει ο πνευματικός, ένας τρόπος ζωής σύμφωνα με τον χαρακτήρα του
κάθε ανθρώπου ώστε να μην ξανακυλήσει στην αρρώστια, δηλαδή στην αμαρτία και τα
πάθη.
Η Εξομολόγηση μπορεί τους περισσότερους από εμάς να μας
τρομάζει, χωρίς λόγο, αλλά εάν δεν καθαρισθεί η πληγή θα μολυνθεί ολόκληρο το
σώμα.
Αυτή είναι η πρακτική μορφή της εξομολόγησης σαν εγχείρηση.
Θα πρέπει όμως να τονισθούν και δύο ακόμη παράγοντες για την
επιτυχία της εξομολογήσεως.
Πρώτον, η Χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Όταν εξομολογούμαστε δεν ξαλαφρώνουμε απλώς γιατί λέμε αυτά
που μας βαραίνουν αλλά σταδιακά καθαρίζεται η καρδιά στην οποία κατοικεί το
Άγιο Πνεύμα τ΄ οποίο καθοδηγεί τον όλο άνθρωπο.
Δεύτερον, ο εγωισμός του ανθρώπου.
Δηλαδή εάν πραγματικά
μετανοούμε για τις αμαρτίες μας και αφηνόμαστε στα χέρια του Θεού, εάν έχουμε
πάρει στα σοβαρά την απόφαση να κάνουμε αγώνα για να μην ξαναπέσουμε στην
αμαρτία διότι πολλές φορές αυτό που νομίζουμε μετάνοια είναι μια μεταμέλεια της
στιγμής και δημιουργούμε ένα τοίχο που δεν επιτρέπει στο Άγιο Πνεύμα να
ενεργήσει.
Θα πρέπει ακόμη ν΄ αναφέρουμε ότι ο εγωισμός μπορεί να
ενεργήσει και διαφορετικά. Ενώ δηλαδή χρησιμοποιούμε τα ασκητικά μέσα τα οποία
η Εκκλησία προβάλλει, εάν υπάρχει εγωισμός και δεν έχουμε ταπείνωση και αγάπη
προς τους αδελφούς, πάλι ο αγώνας μας δεν γίνεται δεκτός από τον Θεό γιατί δεν
βγαίνει πραγματικά από την καρδιά μας.
Όπως όλα μέσα στην Εκκλησία μας οδηγούν σε μια προσωπική
σχέση με τον Θεό έτσι και η Εξομολόγηση που είναι ένα από τα μυστήρια της μας
δίνει την δυνατότητα να συναντήσουμε και να ενωθούμε με τον Θεό, ν΄ αναπαυθούμε
και να λυτρωθούμε. Αμήν.