«Ο χριστιανός πρέπει να αποφεύγει την αρρωστημένη
θρησκευτικότητα: τόσο το αίσθημα ανωτερότητας για την αρετή του, όσο και το
αίσθημα κατωτερότητας για την αμαρτωλότητά του.
Άλλο πράγμα είναι το κόμπλεξ και άλλο η ταπείνωση, άλλο η
μελαγχολία και άλλο η μετάνοια…
Με επισκέφθηκε κάποτε ένας κοσμικός ψυχίατρος και μου
κατηγόρησε τον Χριστιανισμό, διότι, όπως είπε, δημιουργεί ενοχές και
μελαγχολία.
Του απάντησα: Παραδέχομαι, ότι μερικοί χριστιανοί, από
σφάλματα δικά τους ή άλλων, παγιδεύονται στην αρρώστια των ενοχών, αλλά κι εσύ
πρέπει να παραδεχθείς, ότι οι κοσμικοί παγιδεύονται σε μια χειρότερη αρρώστια,
την υπερηφάνεια.
Και οι μεν θρησκευτικές ενοχές, κοντά στον Χριστό, φεύγουν
με την μετάνοια και την εξομολόγηση, η υπερηφάνεια όμως των κοσμικών, που ζουν μακριά
από τον Χριστό, δεν φεύγει».
Πηγή:
plibyos.blogspot.gr