Η αγία δεξιά του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου που
φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους...
Ερχόμενοι
τώρα να μιλήσουμε για τη τιμή που δείχνουμε στα λείψανα διαφόρων αγίων θα
θέλαμε να σημειώσουμε ότι αρκετές φορές εμείς οι Ορθόδοξοι έχουμε γίνει στόχος
σχολίων και μάλιστα ειρωνικών, εκ μέρους των αιρετικών, για τη πίστη μας αυτή.
Που άραγε βασίζεται η πίστη μας και η τιμή στα άγια αυτά λείψανα; Πριν
απαντήσουμε στην ερώτηση αυτή, θα θέλαμε να επισημάνουμε, ότι η πίστη μας στα
άγια λείψανα είναι μία από τις πιο εξέχουσες, όμορφες και ελπιδοφόρες πίστεις
που έχουμε. Στην ουσία είναι μήνυμα κατά της φθοράς και του θανάτου, δηλαδή
μήνυμα αθανασίας. Πιστεύουμε ότι ο «χαριτωμένος» άνθρωπος, δηλαδή αυτός που έχει
τη χάρη του Θεού, εξακολουθεί και μετά θάνατον να την έχει, γι’ αυτό και αυτή,
γίνεται αισθητή στα ιερά λείψανά του με διάφορες έκτακτες ενέργειες. Όπως π.χ.
η εκπομπή ευχάριστων οσμών από αυτά ή η εμφάνιση θαυματουργικών ενεργειών,
συνήθως ιαματικών κ.λ.π. Καλά όλα αυτά θα έλεγε κάποιος αιρετικός, αλλά ποιος
μου λέει εμένα ότι δεν είναι κόλπα των παπάδων, για να θησαυρίσουν,
εκμεταλλευόμενοι την αφέλεια των πιστών. Θέλεις να μας κάνεις να πιστέψουμε σ’
αυτά τα παραμύθια; Είναι δυνατόν τα κόκαλα να θαυματουργούν; Και όμως αγαπητοί
μου Χριστιανοί, ότι και να λένε οι αιρετικοί μην χάνετε το θάρρος σας. Η πίστη
μας βασίζεται σε τόσο γερές βάσεις, που όπως είπε και ο Κύριος ούτε οι πύλες
του Άδη θα μπορέσουν να την νικήσουν. Γιατί πράγματι τα ιερά λείψανα μπορούν
πράγματι να θαυματουργήσουν ακόμα και να αναστήσουν νεκρούς! Και τα λόγια αυτά,
δεν είναι το παραλήρημα ενός καθηγητή Θρησκευτικών αλλά της ίδιας της Αγίας
Γραφής. Ας αφήσουμε λοιπόν την Αγία Γραφή να απαντήσει στους είρωνες επικριτές
της. Το απόσπασμα που θα χρησιμοποιήσουμε είναι από το βιβλίο της Αγίας Γραφής,
Β΄ Βασιλειών και περιγράφει ένα θαυματουργό γεγονός που συνέβη, με τα οστά του
προφήτη Ελισαίου, μαθητή του προφήτη Ηλία:«Ο Ελισαίος πέθανε και τον έθαψαν.
Κάθε χρόνο, την άνοιξη, έμπαιναν στη χώρα Μωαβίτες επιδρομείς. Κάποτε, εκεί που
έθαβαν έναν άνθρωπο, είδαν ξαφνικά μία ομάδα επιδρομέων˙ τότε έριξαν βιαστικά
το πτώμα μέσα στον τάφο του Ελισαίου κι έφυγαν. Μόλις όμως ήρθε σ’ επαφή με τα
οστά του Ελισαίου ο νεκρός, ΖΩΝΤΑΝΕΨΕ ΚΑΙ ΣΤΑΘΗΚΕ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ». Β΄ Βασιλειών,
κεφάλαιο 13, στίχοι 20 – 21.
Λειψανοθήκες από την Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας που περιέχουν:
το αριστερό και άφθαρτο χέρι της Αγίας Μυροφόρου και Ισαποστόλου Μαρίας της
Μαγδαληνής,
λείψανο της Αγίας Ευδοξίας της Οσιομάρτυρος,
λείψανα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας,
το ποδαράκι του τρίχρονου Αγίου Μάρτυρος Κηρύκου,
τη κάρα του Αγίου Παύλου του Ομολογητού,
το πόδι του Αγίου Μάρτυρος Σεργίου,
τη κάρα του Αγίου Μοδέστου, Πατριάρχου Ιεροσολύμων και μικρολείψανα των:
Αγίου Παντελεήμονος του Μεγαλομάρτυρος και Ιαματικού,
Αγίου Ιωάννου Προδρόμου και Βαπτιστού,
Αγίου Μάρτυρος Τρύφωνος,
Προφήτου Ναούμ,
Αγίας Μεγαλομάρτυρος Παρασκευής και
Οσίου Συμεών του Στυλίτου.
Πηγή: http://antiairetikos.blogspot.gr/