Ο ζωγράφος που έκανε
την εικόνα που ''κρούει τη θύρα'' δεν έβαλε χερούλι έξω από την πόρτα, ακριβώς
για να δείξει ότι ο Χριστός δεν εισέρχεται στην καρδιά του ανθρώπου παρά τη θέλησή
του.
Περιμένει να Του ανοίξει ο νοικοκύρης.
Εάν Του ανοίξει, τότε χαρά και πανηγύρι!!!
Έχουμε μεγάλη δύναμι ως πλήρωμα της Εκκλησίας, αν
προσευχώμαστε με οδύνη ψυχής και ταπεινή καρδιά…
Δεν χρειάζεται να περάσουμε το πέλαγος, ούτε να κάνουμε
μεγάλες αποδημίες∙ κάθε ένας και κάθε μία, και όταν συναντιώνται στην Εκκλησία
και όταν… μένουν μέσα στο σπίτι, ας παρακαλούμε με πολλή κατάνυξι το Θεό και
οπωσδήποτε θα εισακουσθούν οι προσευχές μας.
Από πού είναι φανερό αυτό; Από το ότι επιθυμεί πολύ πάντοτε
να καταφεύγουμε κοντά Του, και να Τον παρακαλούμε σε όλες τις περιπτώσεις και
να μην κάνουμε τίποτε ή να λέμε τίποτε χωρίς Αυτόν. Διότι οι άνθρωποι, όταν
τους ενοχλούμε συνέχεια για τις διάφορες υποθέσεις μας, μας συμπεριφέρονται εχθρικά∙
ο Θεός όμως κάνει το εντελώς αντίθετο∙ και όχι όταν Τον ενοχλούμε συνέχεια για
τα προβλήματά μας, αλλά και όταν δε το κάνουμε αυτό, τότε προ πάντων αγανακτεί.
Άκουσε λοιπόν γιατί κατηγορεί τους Ιουδαίους λέγοντας∙
“Λάβατε απόφασι, αλλά χωρίς εμένα και κάνατε συνθήκες, αλλά χωρίς το πνεύμα
μου” (Ης. 30,2). Διότι η συνήθεια αυτών που αγαπούν είναι η εξής∙ θέλουν να
εκπληρώνουν όλα τα θελήματα εκείνων που αγαπούν και χωρίς αυτούς δεν θέλουν να
κάνουν ή να πουν τίποτε.
Γι” αυτό και ο Θεός όχι μόνον εδώ αλλά και αλλού τα ίδια
επαναλαμβάνει λέγοντας∙ “Έκαναν βασιλείς, αλλά όχι δια μέσω εμού∙ έκαναν
άρχοντες και δε μου το γνώρισαν” (Ωσηέ 8,4).
Αγίου Ιωάννου
Χρυσοστόμου
Πηγή: www.ekklisiaonline.gr