Να γονατίσεις μπροστά στον Χριστό και να πεις:
Κύριέ μου, εγώ κρύβομαι από τους ανθρώπους.
Αλλά θέλω εσύ να με δεις όπως είμαι!
Αυτός που είμαι!
Να μ’ αγαπάς όπως είμαι.
Να μη με μαλώσεις.
Γιατί δεν αντέχω να με μαλώνεις.
Γιατί απογοητεύομαι εύκολα αν με τσακίζεις...
Και θα πει ο Χριστός:
Πού είσαι παιδί μου;
Σε περίμενα!
Όχι! Εγώ καλάμι συντετριμμένο δεν θα το τσακίσω.
Ούτε φλόγα που τρεμοσβήνει θα τη σβήσω, όχι.
Όταν δει ο Χριστός ότι το κεράκι της ψυχής σου, είναι σα να
το φυσάνε οι άνεμοι, θα βάλει το χέρι Του μπροστά και τη φλόγα αυτή θα τη
μεγαλώσει!
Δεν θα σε τρομάξει...
Δεν θα σε μαλώσει...
Αλλά να γονατίσεις... να ταπεινωθείς.