Ο Άγιος Γαβριήλ
- Γέροντα, πώς να αγαπάμε έναν κακό άνθρωπο;
- Κατανοώ την ερώτηση σας. Να μισείτε την κακία και την
αμαρτία, όμως τον άνθρωπο πρέπει να τον λυπάστε και να τον αγαπάτε. Μόνον ο
Θεός ξέρει.
Μπορεί αυτός που εμείς μισούμε σήμερα, αύριο, με προσευχή,
με δάκρυα, με νηστεία, με μετάνοια, να καθαριστεί και ο Κύριος να τον
συμπεριλάβει στους Αγγέλους. Υπήρξαν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι στην ιστορία.
Όταν έβριζαν ή κατηγορούσαν τον άγιο, τον ρωτούσαν με
ειλικρινή απορία:
- Στ' αλήθεια, Γέροντα, ακόμη τους αγαπάς;
- Τώρα πιο πολύ τους αγαπώ και τους λυπάμαι, απαντούσε
μελαγχολικά.
Όταν δεν έβλεπε στον άνθρωπο αγάπη, η καρδιά του πονούσε και
παραπονιόταν:
- Εκεί που δεν υπάρχει η αγάπη βρίσκεται η κόλαση. Ο Κύριος
σου δείχνει τη δυστυχία του άλλου για να δει πώς θα αντιδράσεις. Θα
προσευχηθείς για τον πλησίον σου; Θα τον βοηθήσεις; Και με αυτό τον τρόπο σε
καλεί να εκπαιδεύεσαι στην αγάπη και να την καλλιεργείς.
Ο π. Γαβριήλ κατέβαινε στο ναό, γονάτιζε στον άμβωνα και
κήρυττε να περνούμε τις ημέρες μας με αγάπη. Αν είχε μαλώσει κάποιον για τυχόν
λάθη που διέπραξε και περνούσε η μέρα χωρίς να έρθει να του ζητήσει συγχώρεση,
τον έβρισκε Γέροντας κι έλεγε:
- Συγγνώμη αν σε στενοχώρησα.
Από το βιβλίο της Νάνα Μερκβιλάτζε:
''Ο Άγιος Γαβριήλ ο
δια Χριστόν Σαλός και Ομολογητής''